1. NOWE PRZEPISY
Żadne nowe przepisy nie zostały wydane.
2. PROJEKTOWANE ZMIANY PRZEPISÓW
Rada Ministrów przyjęła w dniu 30.09.2020 r. projekt ustawy o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na rok 2021 => zobacz
1) użyte w art. 78 w ust. 1, w art. 79 w ust. 1 i 2, w art. 80, w art. 82 w ust. 2 oraz w art. 87 w ust. 1 i 3 wyrazy,,31 grudnia 2020 r.” zastępuje się wyrazami,,31 grudnia 2021 r.”;
2) w art. 78 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym, których termin ważności upływa w dniu 31 grudnia 2020 r., wydane na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują ważność do dnia 31 grudnia 2021 r.”;
3) użyte w art. 81, w art. 85 w ust. 2 oraz w art. 90 wyrazy,,1 stycznia 2021 r.” zastępuje się wyrazami,,1 stycznia 2022 r.”
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Jan Sarnowski w odpowiedzi z 26.08.2020 r. na interpelację poselską nr 6388 posla Michała Wypija poinformował, że Ministerstwo Finansów pracuje nad wnioskiem do Komisji Europejskiej o zezwolenie na stawkę 0 % VAT dla usług lądowego transportu pasażerskiego à zobacz
Projekt Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji zmieniającego rozporządzenie w sprawie rodzajów dokumentów poświadczających uprawnienia do korzystania z ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego – wersja z 11.09.2020 r. przyjęta przez Komisję Prawniczą => zobacz zastępuje słowa „funkcjonariuszy celnych” słowami „funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej”
3. ORZECZNICTWO
Wystąpienie pokontrolne Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu w z 09.01.2020 r. po kontroli Miasta i Gminy Dąbie znak: WK-0911/33/2019 => zobacz
- RIO przypomniała, że jeżeli gminy, na terenie których przewoz był wykonywany, nie zawarły porozumienia ani związku to za organizatora przewozu z jednej gminy do drugiej należy uznać powiat, a gmina Dąbie nie była uprawniona do zawarcia umowy z przewoźnikiem ani do wydatkowania środków finansowych.
- RIO w Poznaniu podtrzymała więc wcześniejszą wykładnię (np. pismo RIO we Wrocławiu z 26.01.2016 r. znak: P.WR.54.4.2016), że nie jest prawnie możliwe finansowanie wyłącznie przez jedną gminę przewozów międzygminnych na obszarze gmin sąsiadujących. Organizowanie i finansowanie międzygminnego publicznego transportu zbiorowego może nastąpić w formie związku międzygminnego albo porozumienia między gminami, przy uwzględnieniu partycypacji wszystkich gmin w kosztach realizacji zadania.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18.08.2020 r. sygn.. omg-KDIPT-1.4012.398.2020.3 => zobacz
- Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.
- otrzymywana przez Wnioskodawcę rekompensata z Funduszu Rozwoju Przewozów Autobusowych stanowi dopłatę w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, mającą bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez Wnioskodawcę.
- skoro otrzymywana rekompensata stanowi dopłatę do ceny świadczonych przez Wnioskodawcę usług (tj. świadczenie usług dzięki rekompensacie ma niższą cenę lub też innymi słowy właśnie dlatego, że ceny ustalone są na takim, a nie innym poziomie, Wnioskodawcy wypłacana jest rekompensata), to taka rekompensata stanowić będzie podstawę opodatkowania.
- otrzymana przez Wnioskodawcę rekompensata, na pokrycie kosztów wynikających ze świadczenia usług publicznych w zakresie usługi komunikacji publicznej, otrzymana w formie zapłaty za 1 wozokilometr, którą Wnioskodawca na mocy umowy otrzymywał od Powiatu, stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.
4. PUBLIKACJE BRANŻOWE
- Miasta mocniej stawiają na zieloną komunikację, Rzeczpospolita => zobacz
- Fiskus żąda VAT od dopłat dla przewoźników, Gazeta Prawna z 26.08.2020 r. => zobacz
- Czy po powrocie uczniów z wakacji komunikacja stanie ?, Gazeta Prawna z 26.08.2020 r. => zobacz
- Koronawirus a preferowane środki transportu, Przegląd Komunalny nr 5 z 2020 r. => zobacz
- Zasada napełnienia połowy miejsc siedzących prowadzi do absurdalnych sytuacji. W Polsce mamy do dyspozycji pojazdy o różnej liczbie miejsc siedzących. Autobus Solaris Vacanza posiada 51 miejsc siedzących, czyli zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia może przewozić 25 pasażerów, zatem jeden pasażer ma przypadać na 1,2 m2. Tramwaj 105N w trakcji pojedynczej posiada 17 miejsc siedzących, czyli zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia może przewozić ośmiu pasażerów. A to oznacza, że 1 pasażer przypada na 4 m2.
- Paradoks ministerialnego przepisu polega na tym, że tramwaj 105N o większej powierzchni niż autobus może przewozić trzy razy mniej pasażerów niż autobus!
- Przyjmując zapisy ministerialnego rozporządzenia, w autobusie standardowym 12-metrowym podróżować mogą 22 osoby, a w tramwaju wysokopojemnym 30-metrowym tylko 14 osób.
- Ponieważ szerokość autobusów i tramwajów w przybliżeniu wynosi 2,5 m, w celu uproszczenia obliczeń można również limit miejsc w pojazdach uzależnić od jego długości, tak aby liczba pasażerów nie była większa niż długość pojazdu wyrażona w metrach.